Weekend at War 2015, Simpelveld
Simpelveld 1944, niet iets wat je alledaags leest in de geschiedenisboeken. Sterker nog, het echte oorlogsgeweld is dit dorp bespaard gebleven. Toch hebben de inwoners destijds een lichte veeg uit de pan gekregen. Daar onder andere Simpelveld het laatste Nederlandse dorp voor de honderden kilometerslange Siegfriedlinie was, werd er elke dag gevreesd wanneer het geweld zou uitbarsten. Dit in combinatie met de perfecte strategische ligging en het bekende tracé van de Miljoenenlijn, zou dit goud waard moeten zijn voor beide kampen. Simpelveld is op 17 september 1944 zonder slag of stoot bevrijd door de Amerikaanse 30th infantry division.
Vanwege deze ligging hebben vele divisies Simpelveld gekruist of hebben hier hun kampementen opgeslagen, waaronder ook de 29th infantry Division. De eenheid die wij in 2015 grotendeels uitbeelden. Dat de 29th ook Limburgse invloeden had is bij weinig mensen bekend. Deze divisie werd eind 1944 versterkt met hondervijftig Limburgse stoottroepers, jonge kerels die vrijwillig hun dagelijkse sleur wilde onderbreken en zeker open stonden voor spanning en avontuur. Er is met zekerheid te zeggen dat deze "amateur" soldaten hun eigen stukje hebben bijgedragen aan de succesvolle opmars verder Duitsland in.
Weekend at War was het perfecte evenement om beide historische verhaallijnen samen te bundelen en deze unieke setting uit te beelden voor het bredere publiek. Na onderzoek bleek dat er nog één veteraan in leven was die daadwerkelijk bij de bovenstaande 150 stoters behoorde. Na enkele kennismakingen, vele obstakels, logistieke planning en slapeloze nachten verder, is het gelukt om de veteraan Jan de Groot dit evenement op Zaterdag te laten bezoeken. In militaire colonne zijn de leden van American Patrol en enkele leden van The Red Horse Jan in Brunssum gaan verrassen en hebben hem, vergezeld door familieleden, in stijl vervoerd naar Simpelveld. Natuurlijk stond dit alles in het teken van bedanken voor zijn diensten en natuurlijk ook het kennis laten maken met reenactment. |
|
De opmerking van Jan: "Ik beleef die tijd weer helemaal opnieuw", was voor ons de bevestiging dat we het juiste hebben gedaan en onze inzet ruim voldoende is geweest. Één van de verdere hoogtepunten die middag was dat we Jan namens de leden van American Patrol een replica field jacket konden overhandigen, compleet met bijbehorende emblemen zoals Jan hem gedragen zou hebben tijdens zijn diensttijd. Het was mooi om te zien dat hij deze met trots in ontvangst nam.
De zondag stond voor ons helemaal in het teken om de bezoekers te laten ruiken, voelen en proeven hoe het leven in, op en achter de frontlinie was. Makkelijke term... display oftewel, helemaal inleven in de rol die ons toebedeeld is. De schijngevechten, patrouilles en physical training waren enkele van onze bezigheden en dus aan de orde van de dag. Voor de bezoekers was het een waar schouwspel zowel binnen- als buiten de treinstellen. Die dag was je niet veilig voor een onverwachtse identiteitscontrole. Collaborateurs en/of vijanden werden simpelweg in de kiem gesmoord en er werd ter plekke actie ondernomen.
Gezien de vele foto's die onderhand her en der verschijnen hebben wij met zijn alle bijgedragen aan een geslaagd en waarheidsgetrouw evenement. Helaas is het nu wachten tot 2020 voor een volgende editie.
Tot slot wil ik direct van de gelegenheid gebruik maken om mijn dank uit te spreken aan verschillende groepen/mensen die het uberhaupt mogelijk hebben gemaakt om Jan de Groot de zaterdag van zijn leven te geven:
- American Patrol voor het geven van de cart blanche
- Ronald Bruyenberg
- Jo Vleugels
- The Red Horse voor het verzorgen van het uitstekende vervoer
- Randy Habets (directeur ZLSM) voor de carte blanche
- Sjarlotte Stal (marketing ZLSM) voor het mede begeleiden van Jan op Zaterdag
- Koen Monnickendam (American Patrol)
- Familie de Groot
Laten we hopen dat Jan de komende jaren in goede gezondheid mag doorbrengen en hij weer tijdens editie 2020 van de partij is.
Geschreven door Pvt. Hinman