Veteranendag 2017
Ook dit jaar stonden wij op het malieveld met als uitbeelding: NDVN, Nederlandse soldaat in de Korea-oorlog. We hebben dit jaar weer flinke voorbereidingen getroffen om een zo goed mogelijk beeld neer te zetten voor publiek hoe het eruit gezien moest hebben maar vooral voor de veteranen te tonen dat wij hen zeker niet vergeten zijn. Ook al noemt men het wel “ De vergeten oorlog”. We hebben na aanleiding van enkele foto’s enkel onderkomens nagebouwd. Met een groepje hebben we dit zo goed mogelijk proberen neer te zetten. De veteranendag zelf was ook weer een groot succes. Een hoop publiek dat we weer educatief hebben kunnen bij brengen wat wij daar deden en lieten zien. Leo en ik hadden een korte break en besloten in een van de onderkomens onze rust te zoeken. Publiek was zo geïnteresseerd dat ze ook binnen in dit bouwsel gluurden. Als Leo of ik ons bewogen zag je ze schrikken: “Oh, toch geen pop!”. En zo kom je weer in gesprek. Ook onze ontmoeting met enkele veteranen waren weer heel bijzonder. Zo had ik een gesprek met een man die ons verhalen vertelde die hij naar eigen zeggen niet vaak vertelde maar bij ons wel 'omdat hij zich thuis voelde'. De man vertelde hoe hij zijn maten verloor bij een specifieke actie. Omdat hij bij de marine diende pakte ik het boek NDVN gedenkboek, geschreven door Francoise Appels, om te kijken of een afbeelding van zijn schip er in stond. Hij wees zijn schip aan en vertelde nog meer. Hij kon zijn hart luchten en wij luisterden met volle aandacht.
Toen ik echter de bladzijde omsloeg stond een van de verhalen die hij persoonlijk meemaakte letterlijk in het boek beschreven. Dan gaan toch echt de rillingen over je rug, wetende wat deze held meegemaakt heeft moeten doorstaan. Het wordt dan niet meer enkel een verhaal wat je leest, het wordt ineens echt. Het geeft enorme voldoening als een Korea veteraan ons bedankt voor het uitbeelden van hun deel in de Nederlandse krijgsgeschiedenis. We zullen dan ook ons best doen om hun herinnering levend te houden.
Geschreven door Pvt. Riley
Geschreven door Pvt. Riley